- marzec 2018
PN-EN ISO 20029-1:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 06-03-2018
Tworzywa sztuczne -- Elastomery termoplastyczne poliester/ester i polieter/ester do różnych technik formowania -- Część 1: System oznaczenia i podstawa specyfikacji
Zakres
W niniejszym dokumencie podano system oznaczenia elastomerów termoplastycznych poliester/ester i polieter/ester, który może być stosowany jako podstawa specyfikacji.
Poszczególne typy elastomeru termoplastycznego poliester/ester i polieter/ester rozróżnia się między sobą za pomocą systemu klasyfikacji na podstawie odpowiednich poziomów właściwości charakterystycznych:
a) twardości;
b) temperatury topnienia;
c) modułu sprężystości przy rozciąganiu/zginaniu;
Niniejszy dokument stosuje się do wszystkich elastomerów termoplastycznych poliester/ester i polieter/ester. Ma on zastosowanie do materiałów gotowych do zastosowania w postaci proszku, granulatu lub tabletek, niemodyfikowanych lub modyfikowanych barwnikami, napełniaczami lub innymi dodatkami.
Nie przyjmuje się założenia, że materiały posiadające takie same oznaczenia wykazują koniecznie takie same właściwości. W niniejszym dokumencie nie podano danych technicznych, danych eksploatacyjnych lub danych dotyczących warunków przetwórstwa, które mogą być wymagane do określenia materiału. Jeżeli takie dodatkowe właściwości są wymagane, przewiduje się ich oznaczanie metodami badań podanymi w ISO 20029-2, jeżeli są one odpowiednie.W celu oznaczenia elastomeru termoplastycznego poliester/ester i polieter/ester pod kątem spełnienia określonych specyfikacji, dodatkowe wymagania powinny być podane w bloku danych 5 (patrz 4.1).
PN-EN ISO 20029-2:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 06-03-2018
Tworzywa sztuczne -- Elastomery termoplastyczne poliester/ester i polieter/ester do różnych technik formowania -- Część 2: Przygotowanie kształtek do badań i oznaczanie właściwości
Zakres
W niniejszym dokumencie podano metody przygotowania kształtek do badań i znormalizowane metody badań, stosowane do oznaczania właściwości elastomerów termoplastycznych poliester/ester i polieter/ester przeznaczonych do różnych technik formowania. Podano również wymagania dotyczące przygotowania materiału i/lub kondycjonowania zarówno materiału przed formowaniem, jak i kształtek przed badaniem.
Podano procedury i warunki przygotowania kształtek do badań o określonym stanie oraz procedury dotyczące pomiaru właściwości materiałów, z których te kształtki wykonano. Wyszczególniono właściwości i metody badań, które są odpowiednie i konieczne do scharakteryzowania termoplastycznych elastomerów poliester/ester i polieter/ester przeznaczonych do różnych technik formowania.
Właściwości wybrano z ogólnych metod badań podanych w ISO 10350-1. Do niniejszego dokumentu włączono również inne metody badań powszechnie stosowane lub szczególnie ważne w odniesieniu do tych materiałów przeznaczonych do różnych technik formowania, a także właściwości charakterystyczne podane w ISO 20029-1 (twardość, temperaturę topnienia i moduł przy rozciąganiu/zginaniu).Aby uzyskać odtwarzalne i porównywalne wyniki badań, przewiduje się stosowanie metod przygotowania i kondycjonowania, wymiarów kształtek i procedur badań, określonych w niniejszym dokumencie. Jeżeli zastosuje się kształtki o innych wymiarach lub przygotuje się je w inny sposób, to uzyskane wyniki mogą nie być identyczne.
Niniejszy dokument został opracowany na podstawie ISO 10350-1, ponieważ, w chwili obecnej, w odniesieniu do elastomerów termoplastycznych nie istnieje żadna norma dotycząca zbierania i przedstawiania porównywalnych danych jednopunktowych. Po opublikowaniu niniejszego dokumentu i analogicznego dokumentu dla poliuretanów (ISO 16365-2), zamierza się, na podstawie niniejszego dokumentu i ISO 20029 i ISO 16365-2, opracować ISO 10350-3 dotyczącą zbierania i przedstawiania porównywalnych danych jednopunktowych dla elastomerów termoplastycznych, stanowiącą podstawę opracowywania norm dotyczących elastomerów termoplastycznych.
PN-EN ISO 10619-2:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 09-03-2018
Węże i rurki z gumy i z tworzyw sztucznych – Pomiar elastyczności i sztywności – Część 2: Badania giętkości w temperaturze niższej od temperatury otoczenia
Zakres
W niniejszym dokumencie określono dwie metody pomiaru sztywności i jedną metodę oznaczania elastyczności węży i rurek z gumy i z tworzyw sztucznych w temperaturze niższej od temperatury otoczenia i zgiętych do określonego promienia zgięcia.
Metoda A jest odpowiednia do nie zapadających się węży i rurek z gumy i z tworzyw sztucznych w zakresie średnic do 25 mm włącznie. Metoda ta zapewnia sposób pomiaru sztywności węża lub rurki w temperaturze obniżonej do określonej temperatury laboratoryjnej.
Metoda B jest odpowiednia do węży i rurek z gumy i z tworzyw sztucznych w zakresie średnic do 100 mm i zapewnia pomiar i ocenę elastyczności węża lub rurki zgiętych na trzpieniu w temperaturze niższej od temperatury otoczenia. Może również służyć jako rutynowe badanie kontroli jakości.
Metoda C jest odpowiednia do węży i rurek z gumy i z tworzyw sztucznych w zakresie średnic 100 mm i większych. Metoda ta zapewnia sposób pomiaru sztywności węży i rurek w temperaturze niższej od temperatury otoczenia. Metoda ta nadaje się tylko do węży i rurek nie zapadających się.
PN-EN ISO 10960:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 09-03-2018
Węże z gumy i z tworzyw sztucznych – Oznaczanie odporności na działanie ozonu w warunkach dynamicznych
Zakres
W niniejszym dokumencie określono metodę oznaczania odporności węży poddawanych odkształceniom dynamicznym na szkodliwe działanie ozonu z atmosfery. Metodę stosuje się do węży o średnicach otworu do 25 mm włącznie.
PN-EN ISO 11296-4:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 09-03-2018
Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do renowacji podziemnych bezciśnieniowych sieci kanalizacji deszczowej i sanitarnej -- Część 4: Wykładanie rękawami utwardzanymi na miejscu
Zakres
Niniejszy dokument razem z ISO 11296-1podaje wymagania i metody badań dotyczące rur i kształtek utwardzanych na miejscu przeznaczonych do renowacji podziemnych bezciśnieniowych sieci kanalizacji deszczowej i sanitarnej w temperaturze pracy do 50˚C. Dotyczy różnych systemów żywic termoutwardzalnych w połączeniu z kompatybilnymi nośnikami włóknistymi i innymi, związanymi z procesem, składnikami tworzyw sztucznych (patrz 5.3).
PN-EN ISO 11297-2:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 15-03-2018
Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do renowacji podziemnych ciśnieniowych sieci kanalizacji deszczowej i sanitarnej -- Część 2: Wykładanie rurami ciągłymi
Zakres
Niniejszy dokument, w połączeniu z ISO 11297-1, określa wymagania i metody badań dla rur i kształtek, które są częścią systemów rurowych z tworzyw sztucznych instalowanych w postaci ciągłych rur do renowacji podziemnych sieci kanalizacyjnych i odwadniających pod ciśnieniem. Jest stosowana do rur PE trzech różnych rodzajów:
- rury PE o ściankach pełnych, jednowarstwowe (nominalna średnica zewnętrzna, dn), w tym z paskami identyfikacyjnymi;
- rury PE o współwytłaczanych warstwach na jednej lub obu stronach zewnątrz i wewnątrz rury (całkowita średnica zewnętrzna, dn), jak określono w załączniku A, gdzie wszystkie warstwy mają taką samą liczbę MRS;
- rury PE powlekane (średnica zewnętrzna, dn) mające zrywaną, przylegającą termoplastycznie dodatkową warstwę na zewnętrznej stronie rury ( "rura powlekana" ), patrz Załącznik A.
Ponadto obejmuje ona:
- łączenie długości rur przez połączenie zgrzewane doczołowo;
- wyprodukowane fabrycznie i formowane wtryskowo kształtki z PE;
Jest stosowana do rur PE, kształtek oraz części przeznaczonych do użytku w temperaturze pracy 20 ° C jako temperaturze odniesienia.
UWAGA W przypadku zastosowań pracujących przy stałych temperaturach wyższych od 20 ° C i do 40 ° C, patrz załącznik A ISO 4427-1: 2007.
PN-EN ISO 11298-2:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 15-03-2018
Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do renowacji podziemnych sieci wodociągowych -- Część 2: Wykładanie rurami ciągłymi
Zakres
Niniejszy dokument w powiązaniu z ISO 11298-1 określa wymagania i metody badań dla rur i kształtek, które są częścią systemów rurowych z tworzyw sztucznych instalowanych jako rury ciągłe w renowacji podziemnych sieci wodociągowych. Jest ona stosowana do rur PE trzech różnych rodzajów:
- rury PE o pełnych ściankach, jednowarstwowe (nominalna średnica zewnętrzna, dn), w tym z paskami identyfikacyjnymi;
- rury PE o współwytłaczanych warstwach na jednej lub obu stronach zewnątrz i wewnątrz rury (całkowita średnica zewnętrzna, dn), jak określono w załączniku A, w którym wszystkie warstwy mają taką samą liczbę MRS;
- rury PE powlekane (średnica zewnętrzna, dn) mające usuwalną, przylegającą termoplastyczne dodatkową warstwę na zewnętrznej stronie rury ( "rura powlekana" ), patrz Załącznik A.
Ponadto obejmuje ona:
- łączenie długości rur przez połączenie zgrzewane doczołowo;
- wyprodukowane fabrycznie i formowane wtryskowo kształtki z PE;
Ma zastosowanie do rur, kształtek i armatury z PE przeznaczonych do użycia w temperaturze pracy 20 °C jako temperatura odniesienia.
UWAGA Dla zastosowań w temperaturze wyższej niż 20 °C i nie przekraczającej 40 °C, patrz ISO 4427-1:2007, Załącznik A.
PN-EN ISO 11296-2:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 22-03-2018
Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do renowacji podziemnych bezciśnieniowych sieci kanalizacji deszczowej i sanitarnej -- Część 2: Wykładanie rurami ciągłymi
Zakres
Niniejszy dokument, w połączeniu z ISO 11296-1, określa wymagania i metody badań dla rur i kształtek, które są częścią systemów rurowych z tworzyw sztucznych instalowanych w postaci ciągłych rur w renowacji podziemnych bezciśnieniowych sieci kanalizacyjnych i odwadniających. Jest ona stosowana do rur PE trzech różnych rodzajów:
- rury PE o ściankach pełnych, jednowarstwowe (nominalna średnica zewnętrzna, dn), w tym z paskami identyfikacyjnymi;
- rury PE o współwytłaczanych warstwach na jednej lub obu stronach zewnątrz i wewnątrz rury (całkowita średnica zewnętrzna, dn), jak określono w załączniku A, gdzie wszystkie warstwy mają taką samą liczbę MRS;
- rury PE powlekane (średnica zewnętrzna, dn) mające zrywalną, przylegającą termoplastycznie dodatkową warstwę na zewnętrznej stronie rury ( "rura powlekana" ), patrz Załącznik A.
Ponadto obejmuje ona:
- łączenie długości rur przez połączenie zgrzewane doczołowe;
- wyprodukowane fabrycznie i formowane wtryskowo kształtki z PE;
PN-EN 13207:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 22-03-2018
Tworzywa sztuczne - Termoplastyczne folie kiszonkarskie i rury stosowane w rolnictwie
Zakres
Niniejsza Norma Europejska określa wymagania dotyczące wymiarów, właściwości mechanicznych i optycznych termoplastycznych folii i rur, stosowanych do produkcji kiszonki i przeznaczonych co najmniej na rok do ochrony paszy. . Podaje klasyfikację ze względu na trwałość folii kiszonkarskich i metody badań powołanych w niniejszej normie.Niniejsza Norma Europejska ma zastosowanie do przezroczystych, czarnych, białych lub barwionych (np czerń / biel) termoplastycznych folii kiszonkarskich na bazie polietylenu, kopolimerów etylenu, EVOH i poliamidu.Folie te są przeznaczone do przykrywania silosów bunkrowych, silosów rurowych lub jako zaciski silosowe, stosowane do zabezpieczania paszy. Chronią one paszę i zabezpieczają ją przed deszczem i powietrzem. Folie te nie są przeznaczone do zabezpieczania pryzm bel (np. bel słomy).Niniejsza norma europejska nie obejmuje folii kiszonkarskiej , uzyskanej w wyniku uszczelnienia dwóch lub więcej folii w kierunku wytwarzania.Niniejsza Norma Europejska definiuje również warunki montażu, użycia i usuwania folii kiszonkarskich. Definiuje zwyczajowo przyjęty czas przydatności do użycia, a także zasady, które pozwalają oszacowanie potencjalnych możliwości dalszego stosowania w przypadku uszkodzenia powstałego przed normalnym terminem wycofania z użycia.
UWAGA Zasady te pozwalają oszacować wartość rezydualną folii. Mają one zastosowanie wyłącznie do samej folii i uszkodzenia, któremu uległa. Każdy inny problem leży w zakresie praktyki zawodowej oraz ogólnych terminów i warunków sprzedaży.
PN-EN ISO 11297-4:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 22-03-2018
Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do renowacji podziemnych ciśnieniowych sieci kanalizacji deszczowej i sanitarnej -- Część 4: Wykładanie rękawami utwardzanymi na miejscu
Zakres
W niniejszej Normie Międzynarodowej, w połączeniu z ISO 11297-1 i ISO 11296-4, określono wymagania i metody badań dotyczące rur i kształtek utwardzanych na miejscu przeznaczonych do renowacji podziemnych ciśnieniowych sieci kanalizacji deszczowej i sanitarnej o temperaturach pracy do 50°C. Ma zastosowanie do niezależnych (w pełni strukturalna, klasa A) i interaktywnych (półstrukturalna, klasa B) rurowych wykładzin ciśnieniowych tak jak to zdefiniowano w ISO 11295, które nie polegają / nie zależą od przyczepności do istniejącego przewodu rurowego. Niniejsza norma dotyczy różnych systemów żywic termoutwardzalnych w połączeniu z kompatybilnymi nośnikami włóknistymi i innymi związanymi z procesem, składnikami z tworzyw sztucznych (patrz 5.1). (Dokument) Nie obejmuje wymagań ani metod badań odporności na ścieranie, na obciążenia cykliczne lub odporności na uderzenie które nie wchodzą w zakres tego dokumentu.
PN-EN ISO 28017:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 22-03-2018
Węże i przewody gumowe, metalowe lub tekstylne, stosowane do pogłębiania – Wymagania
Zakres
W niniejszym dokumencie określono wymagania dla dwóch typów, siedmiu klas i trzech kategorii węży pogłębiających, wzmocnionych drutem lub materiałem tekstylnym w zakresie średnic od 100 do 1 200. W obrębie każdej klasy, wszystkie kategorie i rozmiary posiadają takie same maksymalne ciśnienie pracy. Takie węże są odpowiednie do tłoczenia lub zasysania: wody morskiej lub wody słodkiej zmieszanej z mułem, piaskiem, koralowiną i małymi kamieniami o ciężarze właściwym w zakresie od 1,0 do 2,3; w temperaturze otoczenia od – 10 °C do + 40 °C.
Ten dokument obejmuje dwa rodzaje węży, w następujący sposób:
— typ 1: typ pływający , wyłącznie do tłoczenia materiałów zapewniających pływalność węża
— typ 2: typ podwodny, do tłoczenia i ssania.
W niniejszej Normie Europejskiej nie określono wymagań dotyczących czasu użytkowania węży i przewodów. Wymagania te powinny być uzgodnione przez użytkownika z producentem.
PN-C-89224:2018-03 - wersja polska
Data publikacji: 27-03-2018
Systemy przewodów rurowych z termoplastycznych tworzyw sztucznych -- Zewnętrzne systemy bezciśnieniowe i ciśnieniowe do przesyłania wody, odwadniania i kanalizacji z nieplastyfikowanego poli(chlorku winylu) (PVC-U), polipropylenu (PP) i polietylenu (PE) -- Warunki techniczne wykonania i odbioru
Zakres
W niniejszej normie określono warunki techniczne wykonania i odbioru systemów przewodów rurowych z termoplastycznych tworzyw sztucznych z nieplastyfikowanego poli(chlorku winylu) (PVC-U), polipropylenu (PP), i polietylenu (PE) przeznaczonych do podziemnych, zewnętrznych sieci ciśnieniowych i bezciśnieniowych, w tym wodociągowych, zgodnych z PN-EN 805, kanalizacji ciśnieniowej zgodnej z PN-EN 1671, kanalizacji podciśnieniowej zgodnej z PN-EN 1091 i grawitacyjnych sieci odwadniania i kanalizacji zgodnych z PN-EN 476 oraz PN-EN 752.
Niniejszą normę stosuje się do systemów przewodów rurowych z termoplastycznych tworzyw sztucznych o nominalnym wymiarze do DN 3 000, włącznie.
Niniejsza norma nie dotyczy systemów przewodów rurowych z termoplastycznych tworzyw sztucznych przeznaczonych do:
‒ przesyłania paliw gazowych;
‒ renowacji istniejących sieci wodociągowych i kanalizacyjnych;
‒ montażu sieci wodociągowych i kanalizacyjnych metodami bezwykopowymi;
‒ wykonania instalacji przemysłowych.
PN-EN 13655:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 27-03-2018
Tworzywa sztuczne -- Termoplastyczne folie ściółkowe do odzysku po użyciu, stosowane w rolnictwie i ogrodnictwie
Zakres
W niniejszym dokumencie określono wymagania dotyczące wymiarów, właściwości mechanicznych, optycznych i termicznych folii termoplastycznych stosowanych do ściółkowania w rolnictwie i ogrodnictwie. Folie ściółkowe są przeznaczone do usunięcia po użyciu i nie pozostawienia w glebie.Niniejsze folie nie są przeznaczone do dezynfekcji gleby rolnej i ogrodniczej metodą fumigacji.Folie dla tych zastosowań są w zakresie EN 17098-1[1].
W normie określono klasyfikację folii ściółkowych na podstawie ich trwałości i podano metody badań dotyczące niniejszego dokumentu.
Niniejsza Norma Europejska ma zastosowanie do niżej wymienionych typów folii termoplastycznych ściółkowych, stosowanych w rolnictwie i ogrodnictwie w Europie, wykonanych z polietylenu i/lub z kopolimerów etylenu:
- folii transparentnych;
- folii czarnych;
- folii refleksyjnych (np. folie białe, folie czarne/białe i folie czarne/srebrne);
- folii o innej (-ych) barwie (- ach) do kontrolowania chwastów (np. zielona, brązowa).
W niniejszej Normie Europejskiej określono także warunki instalowania, stosowania i usuwania folii ściółkowych).
UWAGA Uważa się, że folie ściółkowe są w wysokim stopniu zanieczyszczone glebą i resztkami roślinnymi: obserwowane stopnie (lub poziomy) zanieczyszczenia folii ściółkowych mogą wahać się od 70 % do 90 %. Z tego powodu grubość folii jest kluczowym czynnikiem stopnia zanieczyszczenia, najcieńsze folie ( t.j cieńsze niż 25 µm) będą najbardziej zanieczyszczone, trudne i kosztowne do usunięcia, odzysku i recyklingu.
PN-EN ISO 10619-1:2018-03 - wersja angielska
Data publikacji: 27-03-2018
Węże i rurki z gumy i z tworzyw sztucznych -- Pomiar elastyczności i sztywności -- Część 1: Badania giętkości w temperaturze otoczenia
Zakres
W niniejszym dokumencie określono trzy metody pomiaru elastyczności węży i rurek z gumy i z tworzyw sztucznych (metody A1, B i C1), gdzie mierzona jest deformacja węża lub rurki, i dwie metody pomiaru sztywności (metody A2 i C2) poprzez pomiar siły wymaganej do zgięcia węża lub rurki z gumy lub z tworzyw sztucznych do określonego promienia zgięcia w temperaturze otoczenia.
Metody A1 i A2 są odpowiednie do węży i rurek z gumy i z tworzyw sztucznych do średnicy wewnętrznej 80mm włącznie.
Metoda A1 umożliwia pomiar elastyczności węża lub rurki dokonując pomiaru średnicy zewnętrznej, ściśniętego węża lub rurki pomiędzy dwoma płytami.
Metoda A2 umożliwia pomiar poprzez zmierzenie siły wymaganej do zgięcia węża lub rurki z gumy lub z tworzyw sztucznych pomiędzy dwoma płytami do osiągnięcia określonego promienia zgięcia. Badanie może być przeprowadzone przy określonym ciśnieniu wewnętrznym.
Metoda B jest odpowiednia do węży i rurek z gumy i z tworzyw sztucznych do średnicy wewnętrznej maksymalnie 100 mm włącznie i zapewnia sposób oceny zachowania węży i rurek owiniętych wokół trzpienia. Średnica trzpienia może przyjmować wartości minimalnego promień zgięcia węża lub rurki. Elastyczność przy zginaniu określana jest poprzez deformację średnicy zewnętrznej węża lub rurki. Wąż lub rurka może być badana bez ciśnienia, pod ciśnieniem lub w próżni i, w razie potrzeby, z krzywizną lub przeciwko krzywiźnie, jeśli taka krzywizna jest obecna.
Metody C1 i C2 są odpowiednie do węży i rurek z gumy i z tworzyw sztucznych średnicy wewnętrznej większej od 100 mm.
Metoda C1 jest odpowiednia do określenia elastyczność węża i rurki przy minimalnym promieniu zgięcia.
Metoda C2 jest odpowiednia do pomiaru sztywności węża przy minimalnym promieniu zgięcia.
Zestawienie zostało opracowane przez Redakcję Tworzywa.org
na podstawie ogólnodostępnych informacji publikowanych przez PKN
