wod-kan.biz

- marzec 2018

PN-EN 15502-2-1+A1:2017-02 - wersja niemiecka

Data publikacji: 21-03-2018

Kotły grzewcze opalane gazem -- Część 2-1: Szczegółowa norma dotycząca urządzeń typu C i typu B2, B3 oraz urządzeń B5 o obciążeniu cieplnym nieprzekraczającym 1 000 kW

Zakres

W niniejszej Normie Europejskiej określono wymagania i metody badań dotyczące w szczególności konstrukcji, bezpieczeństwa, użyteczności i racjonalnego użytkowania energii jak również klasyfikacji i oznakowania kotłów centralnego ogrzewania opalanych gazem, wyposażonych w palniki atmosferyczne, palniki nadmuchowe lub palniki z pełnym zmieszaniem i dalej nazywane „kotłami”.

Tam, gdzie stosowane jest słowo kocioł, należy to czytać jako kocioł wraz z jego przyłączami, przewodami i terminalami, jeśli dotyczy.

1Niniejsza Norma Europejska obejmuje typy kotłów centralnego ogrzewania opalane gazem od C1 do C9 i B2, B3 i B5:

UWAGA Więcej informacji o typach kotłów patrz CEN/TR 1749:20142.
a) o znamionowym obciążeniu cieplnym (według wartości opałowej) nieprzekraczającym 1000 kW;
b) w których stosowany jest jeden lub więcej gazów palnych z trzech rodzin gazów przy ciśnieniach podanych w EN 437;
c) w których temperatura cieczy transportującej ciepło nie przekracza 105 oC podczas normalnej pracy;
d) w których maksymalne ciśnienie pracy w obiegu wodnym nie przekracza 6 bar;
e) które mogą lub nie mogą powodować kondensacji pod pewnymi warunkami;
f) które są deklarowane w instrukcjach instalacyjnych albo jako "kocioł kondensacyjny" lub " kocioł niskotemperaturowy" lub "standardowy kocioł"; jeśli deklaracja tego nie precyzuje, kocioł ma być uważany za "standardowy kocioł";
g) które mogą być instalowane zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz w częściowo chronionym miejscu;
h) które mogą produkować ciepłą wodę, albo na zasadzie przepływowej lub w zbiorniku, całość wprowadzana do obrotu jako pojedyncza jednostka;
i) które są przeznaczone zarówno dla zamkniętych systemów wodnych jak i otwartych systemów wodnych;
j) które są kotłami modułowymi, lub nie.

1Niniejsza Norma Europejska obejmuje również kondensacyjne kotły centralnego ogrzewania opalane gazem typu C (10), które są wyposażone w regulator stosunku gaz-powietrze i które mają Δpmax, SAF (min) 25 Pa i kotły typu C (11) które mają kondensacyjne moduły grzewcze, które są wyposażone w regulator stosunku gaz-powietrze, a które mają Δpmax, SAF (min) 25 Pa.

Niniejsza Norma Europejska zawiera wymagania dla kotłów o znanej konstrukcji. W przypadku kotłów o wszelkich alternatywnych konstrukcjach, które nie mogą być w pełni objęte niniejszą normą, ryzyko związane z tą alternatywną konstrukcją musi zostać ocenione.
Przykład metod oceny, w oparciu o ocenę ryzyka, która obejmuje zasadnicze wymagania dyrektywy dotyczącej urządzeń gazowych, podany jest w Rozdziale 11.

Niniejsza Norma Europejska nie obejmuje wszelkich wymagań dotyczących:
k) urządzeń, które są przeznaczone do podłączenia do sieci gazowych, gdzie jakość dystrybuowanego gazu może różnić się w znacznym stopniu w całym okresie użytkowania urządzenia (patrz Załącznik XC);
l) urządzeń wykorzystujących zasuwy do spalin;
m) wyposażenia typów B21, B31, B51, C21, C41, C51, C61, C71, C81, C (12) i C (13),
n) urządzeń typu C7, o znamionowym obciążeniu cieplnym (na podstawie wartości opałowej) przekraczającym 70 kW;
o) urządzeń zawierających elastyczne plastikowe wkłady kominowe;
p) kotłów typu C (10):
1) bez regulatora stosunkui gaz-powietrze, lub
2) które są urządzeniami bez kondensacji, lub
3) które mają maksymalną różnicę ciśnień bezpieczeństwa przy minimalnym obciążeniu cieplnym równą 25 Pa (Δpmax, SAF (min));
q) kotłów grzewczych typu C(11), które mają moduły:
1) bez regulatora stosunku gaz-powietrze, lub
2) które są urządzeniami bez kondensacji, lub
3) które mają maksymalną różnicę ciśnień bezpieczeństwa przy minimalnym obciążeniu cieplnym równą 25 Pa (Δpmax, SAF (min));