 |
Do pomieszczeń „mokrych” w budownictwie mieszkaniowym zalicza się wszystkie te, w których znajdują się punkty poboru wody i urządzenia wodno - kanalizacyjne, są to więc: łazienki, toalety, pralnie i kuchnie. Warstwy uszczelniające stanowią niezbędne zabezpieczenie podłoża w czasie możliwych awarii, np. cieknącej pralki. Za ogólną zasadę przyjmuje się, że obszar wymagający uszczelnienia sięga minimum 50 cm powyżej i na boki poza obrys kabiny prysznicowej, wanny czy umywalki. Górną granicę strefy mokrej ustala się jako minimum 20 cm powyżej ujścia zaworu czerpalnego (kranu, baterii wannowej lub najwyższego położenia sitka natrysku). W każdym przypadku strefy mokre ścian łączą się na całej szerokości ze strefą mokrą podłogi. Oczywiście uszczelnienia wymagają również jastrychy podłogowe i dolne pasy ścian o wysokości minimum 20 cm.
Do uszczelnień podłoży narażonych na działanie wilgoci polecamy dwie powłoki uszczelniające: jednoskładnikową – Ceresit CL 51 lub dwuskładnikową – Ceresit CL 50. Zanim jednak przystąpimy do nanoszenia hydroizolacji, zabezpieczane powierzchnie należy odpowiednio przygotować. Istniejące zabrudzenia, warstwy zwietrzałe, powłoki malarskie, warstwy o niskiej wytrzymałości itp. trzeba usunąć.
Gładkie powierzchnie tynków i warstw wyrównujących powinno się przeszlifować grubym papierem ściernym i dokładnie odkurzyć. Podłoża należy następnie zagruntować preparatem Ceresit CT 17 i odczekać ok. 4 godziny. Powłokę izolacyjną nanosi się najpierw pędzlem wzdłuż naroży ścian i połączeń ścian z posadzką oraz w miejscach przejść rur instalacyjnych. Wszędzie tam, gdzie warstwa uszczelniająca wymaga dodatkowego wzmocnienia, stosować trzeba elastyczną taśmę Ceresit CL 152, narożniki albo specjalne kołnierze. Elementy te wkleja się w świeżą pierwszą warstwę izolacji i przykrywa drugą warstwą materiału.
Pierwszą warstwę izolacji zawsze należy nakładać za pomocą pędzla. Kolejne warstwy można aplikować za pomocą wałka (w przypadku Ceresit CL 51) lub pacą (w przypadku Ceresit CL 50). Ważne jest, aby kolejne warstwy izolacji nakładać metodą krzyżową. Aby uzyskać pewną, wodoszczelną powłokę, konieczne jest naniesienie co najmniej dwóch warstw izolacji.
Drugą warstwę w przypadku Ceresit CL 50 można nanosić nie wcześniej niż po upływie pół godziny, a w przypadku Ceresit CL 51 po ok. 2 godzinach. Po upływie około 1,5 godziny od naniesienia drugiej warstwy izolacji Ceresit CL 50 można przystąpić do mocowania płytek ceramicznych, a w przypadku Ceresit CL 51 po upływie ok. 12 godzin,
używając np. zaprawy klejącej Ceresit CM 17 lub Ceresit CM 18. Jeśli na posadzkach zamierzamy ułożyć bardzo duże płytki, to najlepiej zastosować zaprawę o ciekło-plastycznej konsystencji Ceresit CM 19. Po podłożu zaprawę rozprowadza się pacą zębatą. Wielkość zębów dobieramy w zależności od wielkości płytek. Im większe wybraliśmy płytki, tym większe powinny być zęby pacy. Przy rozprowadzaniu zaprawy wierzchołki zębów pacy muszą dotykać podłoża, a paca musi być trzymana pod jednakowym kątem.
 |
Płytek nie należy moczyć w wodzie! Układamy je i dociskamy póki jeszcze rozłożona zaprawa lepi się do rąk. Większe płytki powinno się dobijać młotkiem gumowym. Płytek ceramicznych nie układamy na styk, lecz zachowując szerokość spoin. O tym, jak długo pokryta płytkami ceramicznymi ściana czy podłoga cieszyć będzie nasze oczy, w tym samym stopniu, co zaprawa klejąca i rodzaj płytek, decydują dobrze dobrane i prawidłowo wykonane spoiny – popularnie zwane fugami.
W konstrukcji posadzek i okładzin ściennych pełnią one niedoceniane, ale bardzo istotne funkcje – kompensują naprężenia powstające na skutek wahań temperatury czy odkształceń podłoża, tuszują drobne różnice wymiarowe płytek oraz dopuszczalne niedokładności wykonawcze. Wszystkie te wymagania spełnia spoina Ceresit CE 43 aquastatic i spoina Ceresit CE 40 aquastatic. W recepturze tych spoin elastycznych, w odróżnieniu od spoin tradycyjnych, zastosowano środki hydrofobizujące, które sprawiają, że woda utrzymuje się w formie perełek na powierzchni nie wsiąkając w strukturę spoiny.
Dylatacje między płytkami, spoiny w narożach ścian, na połączeniach ścian z posadzką i przy urządzeniach sanitarnych należy wypełnić materiałem o dużej odkształcalności, np. silikonem sanitarnym Ceresit CS 25 lub uszczelniaczem poliuretanowym Ceresit CS 29. Prawidłowo położona glazura na dobrze zaizolowanej powierzchni zapewni nam trwałą podłogę na wiele lat.
